Metoda kognitywna powstała w oparciu o teorię jezykoznawcy Naoma Chomskiego i zaprzeczała całkowicie teorii audio – lingwalnej. Wg tej metody język nie jest zespołem nawyków językowych utrwalanych poprzez repetycję i memoryzację czyli w sposob automatyczny. Wręcz przeciwnie, język obcy powinien być zrozumiany przez uczącego się tak aby mógł on samodzielnie tworzyć nowe struktury językowe. Uczący się przyswajają język metodą prób i błędów. Błąd nie jest czymś karalnym, błędnym nawykiem językowym, jak w metodzie poprzedniej. Błąd jest wyznacznikiem procesu uczenia się. Język ojczysty to tzw L1 (language 1- bezbłędny), język docelowy/obcy to tzw L2 (language 2 – równiż bezbłędny). Natomiast podczas procesu uczenia się posługujemy się stale L3 który jest czymś pomiędzy L1 i L2 a więc obarczony błędem. Na początku procesu uczenia się języka obcego, L3 zbliżone jest bardziej do L1, w miarę zdobywania kompetencji języka obcego, L3 staje coraz berdziej podobny do L2. Tę własnie myśl zaadoptowało współczesne nauczanie eklektyczne.
Metoda kognitywna
